Elly en haar gezin wonen in een stad in het oosten van het land. Door de verkoop van een huis met restschuld en de samenloop van omstandigheden krijgen ze te maken met hoge schulden. Alles lijkt tegen te zitten, maar desondanks vecht ze om schuldenvrij te worden. Dit is haar verhaal.

Laat ik beginnen in september 2013. Het bedrijf waar mijn man werkte zit tegen een faillissement aan. Zijn baas betaalde elke maand te laat, helemaal niet of maar een beetje. We hebben er veel over gepraat en zijn tot de conclusie gekomen dat het te riskant werd. 

Verkoop van het huis 

Mijn man ging snel op zoek naar ander werk. Gelukkig vond hij dat snel en vertrok  na 13 jaar trouwe dienst bij zijn oude werkgever. Op dat moment begon de ellende. Een kleine maand later kwam de ex van mijn man om de hoek kijken en wilde dat we uit hun gezamenlijk huis zouden gaan. Het huis ging de verkoop in en vanaf dat moment werd het afwachten. Ik dacht dat het niet zo vlot zou lopen, maar na 5 dagen was het huis al verkocht! We moesten dus met spoed op zoek naar een huurhuis. Gelukkig stond ik nog ingeschreven bij de woningbouw in het westen van het land. Dit betekende echter dat we noodgedwongen moesten verhuizen.   

Er was gelukkig snel een woning beschikbaar en we vertrokken naar de andere kant van het land.  Het leek de goede kant op te gaan, want mijn man kon een positie krijgen bij het bedrijf van mijn oude buurman. Twee weken voor de verhuizing keerde het tij. De buurman kwam met een vaag verhaal aanzetten met de conclusie dat mijn man toch niet voor hem kon werken. 

We hadden helemaal niks meer 

We waren verhuisd en hadden geen werk. Er zat niks anders op dan het aanvragen van een uitkering. Intussen stapelden de schulden zich op, mede omdat we het huis met een restschuld hadden verkocht. In die periode hadden we letterlijk niks. We werden geholpen door een stichting en kregen tassen vol met eten en spullen van mensen die ons wilden helpen. Daar zijn we nog steeds ontzettend dankbaar voor. 

In maart 2014 was de uitkering eindelijk rond. We hebben van eind december tot maart  € 900. – voorschot gehad, maar verder niks. Mijn man vond een nieuwe baan bij een touringcarbedrijf. En had het daar erg naar zijn zin. Alleen draaide hij zoveel uren voor zo weinig geld dat we nog niet eens boven de uitkeringsgrens uit kwamen. We sukkelde door en kwamen structureel te kort iedere maand Daardoor werden de schulden steeds hoger. 

Falende schuldhulp 

In september 2014 kregen we schuldhulp van de gemeente. We hoopten eindelijk wat rust te krijgen, maar niks was minder waar. Er ging van alles fout en onze begeleider werd gewisseld voordat we goed en wel in het traject zaten. De schuldenlijst klopte niet en we moesten er zelf achteraan om te zorgen dat het goed kwam. Onze nieuwe begeleider was vaak onbereikbaar. Hierdoor kwamen we nauwelijks vooruit en dat leverde veel stress op. Als klap op de vuurpijl kreeg ik ook de diagnose baarmoederhalskanker. Dan staat je leven pas echt stil.  Mijn ouders en schoonouders hielpen ons huishouden draaiende te houden in die periode. Ik kon niks en lag ziek op bed van de bestralingen en chemo.  

Eind oktober kreeg mijn man een nieuwe baan op de lijndienst als buschauffeur. Hij verdiende meer en kon ook op normale tijden werken.  

Op de goede weg 

In november hebben we de uitkering stop kunnen zetten. Na alle ellende met de schuldhulp heb ik besloten om het zelf op te pakken. Ik ben alle schuldeisers brieven gaan schrijven. Voor afbetalingsregelingen en de reden waarom we het zelf wilden gaan doen. Gelukkig waren ze allemaal akkoord. Vanaf dat moment zijn we alles gaan afbetalen en hadden we dit zelf in de hand. Het voelde erg fijn. Eindelijk kwamen we in rustig vaarwater en begonnen we heel langzaam omhoog te klimmen. Ik voelde me goed en begon weer te werken. 12 uur per week was een goed begin. Het werden er al snel 18u, 28u en uiteindelijk 32u per week werken. Ik moest wel wilden we alle rekeningen en de schulden kunnen betalen.  

Bijna alles afbetaald 

In 2017 zijn we terugverhuist naar een huurhuis in het oosten van het land.  We hebben een huisje met een tuin, zo fijn! Mijn man werd in zijn werk overgeplaatst en ook ik kon overgeplaatst worden. We zijn er bijna! Volgend jaar oktober zijn we schuldenvrij en dat helemaal op eigen kracht. Dan hebben we 20,000 euro afbetaald. Positief blijven hoe moeilijk het ook is. Het heeft ons huwelijk sterker gemaakt. Samen kunnen we alles aan. Straks kunnen we zonder schulden leven en onze kinderen weer wat extra’s geven. Het is voor ons belangrijk dat we de studies van de kinderen kunnen betalen. Het komt eindelijk goed.